Τρόποι για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναπτύξουν αυτοπεποίθηση
Η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση είναι σημαντικά χαρακτηριστικά στα άτομα που επηρεάζουν την επιτυχία τους. Ενώ πρόκειται για μια διά βίου διαδικασία, η έναρξή της πρέπει να καθιερωθεί στην πρώιμη παιδική ηλικία. Η οικοδόμηση της αυτοεκτίμησης θα επιτρέψει στο παιδί να αντιμετωπίσει τις δύσκολες καταστάσεις που θα συναντήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του. Δεδομένου ότι οι γονείς έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στην αντίληψη ενός παιδιού, είναι σημαντικό να αφήσουν το παιδί τους να μάθει και από μόνο του, έτσι μαζί συμβάλλουν στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης.
Εδώ είναι μερικές πρακτικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να ενθαρρύνετε την αυτοεκτίμηση και την εμπιστοσύνη στο παιδί σας χωρίς να προσπαθείτε πολύ:
Βήμα πίσω– Ενώ μπορεί να ανησυχείτε για το γεγονός ότι το παιδί σας αποτυγχάνει ή δεν κάνει καλά μια εργασία, είναι καλύτερο να κάνετε ένα βήμα πίσω και να μην το βοηθήσετε σε κάθε βήμα.Πρέπει να είστε σε θέση να βοηθήσετε το παιδί σας να καταστεί ικανό από μόνο του και να μην χρειάζεται πάντα την βοήθεια των άλλων. Επιτρέψτε στο παιδί σας να παίρνει υγιείς κινδύνους και να λύνει τα προβλήματα από μόνος του. Μόλις είναι σε θέση να τους επιτύχει, αναγνωρίστε την επιτυχία τους.
Μικρές εργασίες γύρω από το σπίτι – Επιτρέψτε στα παιδιά σας να σας βοηθήσουν στο σπίτι δίνοντάς τους μικρές εργασίες. Αυτό θα τους ενθαρρύνει να επιδείξουν τις δεξιότητές τους και επίσης να τους κάνει να συνειδητοποιήσουν ότι συνεισφέρουν και θα αισθάνονται ευχαριστημένοι από άλλα μέλη της οικογένειας.
Επιτρέψτε τους να επιδιώξουν νέα συμφέροντα– Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να αναλάβουν νέα συμφέροντα και να τα ακολουθήσουν. Ορίστε εφικτούς στόχους για τα συγκεκριμένα ενδιαφέροντά τους έτσι ώστε όταν τους επιτύχουν, θα τους δώσει μια αίσθηση ολοκλήρωσης που θα ενισχύσει την αυτοεκτίμησή τους.
Πρέπει να χρησιμοποιείτε την επιρροή σας με τον σωστό τρόπο στις πρώιμες ηλικίες των παιδιών σας, έτσι ώστε να μεγαλώσουν και να γίνουν υπεύθυνοι και ικανοί ενήλικες.
Η αναζήτηση βοήθειας είναι ένδειξη δύναμης
Η ατομική θεραπεία χαρακτηρίζεται συχνά ως ψυχοθεραπεία και προορίζεται να βοηθήσει τους ανθρώπους με τα συναισθηματικά τους θέματα, τα οποία μπορεί να κυμαίνονται ανάλογα με τη σοβαρότητα ή την έντασή τους.Ο κύριος στόχος αυτής της μορφής θεραπείας είναι να αλλάξει η ποιότητα ζωής, με σαφή καθορισμό της πορείας που πρέπει να ακολουθεί κάποιος. Είτε πρόκειται για το πρόβλημα της καταπιεσμένης παιδικής ηλικίας που αντιμετωπίζετε είτε για μια συναισθηματική διάσπαση λόγω διαζυγίου, αποτυχίας ή απώλειας ενός αγαπημένου σας, ένας επαγγελματίας ψυχολόγος μπορεί να σας βοηθήσει να αναζωογονήσετε την ψυχική υγεία σας μέσω συστηματικής συμβουλευτικής.
Μην ντρέπεστε να πάτε στη θεραπεία ζευγαριού
Επιλέγω το τρόπο θεραπείας στη θεραπεία ζευγαριού, αφού ακούσω και κατανοήσω προσεκτικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ζευγάρι. Η πρακτική και επιστημονική μας προσέγγιση, εξισορροπώντας και ζυγίζοντας τα συναισθήματα που διακυβεύονται, μας βοηθά να επιτύχουμε την απαιτούμενη διαφάνεια και προσήλωση μεταξύ των εταίρων. Έτσι βοηθά οριστικά το ζευγάρι να κάνει το πρέπον και να πάρει τη σωστή απόφαση, όχι μόνο για τη σχέση αλλά και προσωπικά.
Κορωνοϊός και Διαδικτυακή Ψυχοθεραπεία
Ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε την κρίση του Κορωνοϊού είναι η Διαδικτυακή Ψυχοθεραπεία.
Ο Μάρτιος 2020 θα μείνει σε όλους μας αξέχαστος.
Κορονοϊός COVID – 19 και το μήνυμα «μένουμε σπίτι» είναι πλέων καθημερινό άκουσμα στα αυτιά μας, επηρεάζοντας πρακτικά στο μέγιστο την καθημερινότητα μας. Έτσι λοιπόν καλούμαστε όλοι να προσαρμοστούμε σε πρωτόγνωρες προκλήσεις και καταστάσεις που μας εξαναγκάζοντας να αναζητήσουμε λύσεις σε άπειρα προβλήματα που δεν έχουμε ξανασυναντήσει και που απαιτούν αποφασιστικότητα, ευελιξία, προσαρμοστικότητα, και ευρηματικότητα.
Όντας κλεισμένοι πια όλοι μέσα στα σπίτια μας, μοιάζει η ανάγκη να μιλήσουμε για το σοκ που έχουμε υποστεί με κάποιον ψυχολόγο, εντονότερη παρά ποτέ. Βιώνουμε την ανάγκη να μοιραστούμε τους φόβους και τις αγωνίες μας, την ανησυχία μας για την υγεία μας και την υγεία των δικών μας ανθρώπων, τον θυμό μας για όλα αυτά που μας έχουν παρθεί.
Θα μου πείτε: «μα μιλάμε κατά μέσω όρο πολύ περισσότερο έχοντας την αναγκαστική πολυτέλεια του χρόνου, εκφραζόμαστε, αλλάζουμε απόψεις… κάνουμε έως και χιούμορ με φίλους, συγγενείς και συναδέλφους ». Και όμως κλείνοντας το τηλέφωνο μένουμε πολλές φορές με μία αίσθηση «ανικανοποίητου». Αισθανόμαστε ότι ο συνομιλητής μας ήταν «παγωμένος συναισθηματικά, επιβαρυμένος, ανήσυχος ή ακόμη και εξαιρετικά φοβισμένος». Μπορεί ακόμη να νιώθουμε ότι τον κουράσαμε ή ότι τον φορτώσαμε εμείς με τις δικές μας έγνοιες…. Κάποιοι θα αναρωτηθούν: «γιαυτό δεν υπάρχει η οικογένεια και οι φίλοι;» Και βέβαια υπό φυσιολογικές συνθήκες η οικογένεια και οι φίλοι μπορούν να στηρίξουν, αυτό όμως που βιώνουμε τις τελευταίες 3 εβδομάδες, είναι μια κατάσταση που ταράζει τόσο συθέμελα μα και ταυτόχρονα τις ζωές όλων μας. Όλων των ανθρώπων της γη. Είναι συνεπώς λογικό και αναμενόμενο, παρόλο τις θετικές προθέσεις που έχουμε όλοι μας, να αδυνατούμε να σηκώσουμε τόσο μεγάλο φορτίο. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούμε να διαχειριστούμε τις δικές μας ανασφάλειες, έτσι λοιπόν δεν μένει διαθέσιμη ενέργεια. Και ενώ οι προτροπές των ειδικών είναι να αλληλοϋποστηριζόμαστε, είναι σημαντικό να πούμε εδώ, ότι η βασική προϋπόθεση για να μπορούμε να στηρίξουμε και άλλους, είναι να φροντίζουμε πρώτα τον εαυτό μας. Μόνον τότε θα μπορούμε χωρίς να υπέρ-καταναλωνόμαστε, να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των για μας σημαντικών άλλων.
Κάτι τέτοιο δεν έχουμε ζήσει ποτέ ξανά, κατακλυζόμαστε από έντονα συναισθήματα όπως φόβο θανάτου, αγωνία για την επόμενη μέρα, ανασφάλεια για την δουλειά μας, θυμό για όλα αυτά που χάσαμε και θλίψη λόγω έλλειψης προοπτικής.
Καθώς ο καιρός περνάει, ο εγκλεισμός που στην αρχή μας φάνηκε μια πράξη ανάληψης προσωπικής ευθύνης, απέναντι στην κοινωνία και που μας έκανε να νιώθουμε περήφανοι για τον εαυτό μας, μοιάζει τώρα να γίνεται ένα κολάρο στον λαιμό μας, που καθώς περνά ο καιρός στενεύει όλο και πιο πολύ και όλο και πιο επικίνδυνα. Η υπομονή εξαντλείτε, τα παιδιά εγκλωβισμένα στο σπίτι, οι έφηβοι «χωμένοι» στον υπολογιστή τους, οι ηλικιωμένοι μένοντας με τους φόβους τους μόνοι και εγκαταλελειμμένοι, τα ζευγάρια να φτάνουνε στα όρια τους και κάποιες -δυστυχώς όλο και πιο τακτικές περιπτώσεις- περνώντας τα και καταλήγοντας σε συγκρούσεις άνευ προηγουμένου. Μια νέα αλήθεια: τα κρούσματα της ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται δραματικά.
Και ενώ ακόμη δεν έχει οριστεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα παρέχετε η διαδικτυακή θεραπεία τα γεγονότα μας προλαβαίνουν .
Σήμερα, πιο έντονα παρά ποτέ, βιώνουμε την ανάγκη να πάρουμε δύναμη, να μιλήσουμε με κάποιον να εκφράσουμε τις βασανιστικές μας ανησυχίες που μας έχουν στοιχειώσει και δεν μας αφήνουν να κοιμηθούμε τα βράδια και να ηρεμήσουμε και να πάρουμε ότι το θετικό μπορούμε από αυτή την νέα κατάσταση πραγμάτων. Και καθώς απαιτείται να μένουμε σπίτια μας η μόνη λύση που διαφαίνεται είναι να αναζητήσουμε ψυχολογική στήριξη μέσω τηλεφώνου ή μέσω διαδικτύου.
«Πόσο άνετα θα μπορέσω να μιλήσω… να εκφραστώ;» , με ρωτούν πολλοί ενδιαφερόμενοι. Όσοι είχαν την ευκαιρία να γνωρίζουν τον θεραπευτή πριν από αυτήν την δραματική αλλαγή στην ζωή μας, τα πράγματα για αυτούς τους ανθρώπους είναι σίγουρα πιο εύκολα.
Τι γίνεται όμως όταν η πρώτη μας εμπειρία με έναν ψυχολόγο πραγματοποιείται μέσω του διαδικτύου; Πώς να επιλέξουμε ; Τι να προσέξουμε ; Τι να περιμένουμε;
Πολλοί θεραπευόμενοι αντιδρούν με ανακούφιση «ευτυχώς που υπάρχει και το ίντερνετ» λένε. Κάποιοι άλλοι πάλι μένουν με την απορία «πώς μπορεί να με καταλάβει κάποιος που με βλέπει από μια «ψυχρή» οθόνη;…τι μπορώ να κερδίσω από μια online συνεδρία;…. ».
Ο ψυχολόγος θα με ακούσει με κατανόηση, χωρίς να με κρίνει, θα μου δείξει τρόπους διαχείρισης του άγχους μου και αποστασιοποίησης από τις αρνητικές καταιγιστικές σκέψεις που μπορεί να με βασανίζουν. Επίσης θα έχω την δυνατότητα να μάθω μεθόδους με τις οποίες θα μπορώ να ηρεμώ και να ανακουφίζομαι όταν θα βιώνω ένταση. Θα μπορώ επίσης να συζητήσω συγκρούσεις που μπορεί να βιώνω κάτω από αυτές τις εξτρίμ συνθήκες εγκλεισμού. Θα μπορέσω να βρω διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης ενδοοικογενειακών συγκρούσεων, να στηρίξω πιο αποτελεσματικά τον εαυτό μου, τον σύντροφό μου, τα παιδιά μου και τους γονείς μου. Από όποια θέση και εάν είμαι θα μπορέσω να πάρω τον φακό από τις τωρινές μα και από τις επικείμενες δυσκολίες και θα μπορέσω να εστιάσω στα δυνατά μου σημεία, εξάλλου αυτά θα μου χρησιμεύσουν και όχι η ανησυχία.
Έτσι λοιπόν η διαδικτυακή ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι μια λύση στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, χωρίς να είναι η μόνη. Ας μην ξεχνάμε ότι κανένας και τίποτε δεν μπορεί να μας φανεί χρήσιμο εάν δεν είμαστε ανοιχτοί στο να πάρουμε βοήθεια.
Επικοινωνήστε για τυχόν απορίες !!
